Aan het woord zijn Israël-gangers Jolijn Meier, Simone Haverman, Sieger Jonker en Renate Pool en hun begeleiders Jeanet Meier en Elly Boomker. Ze zijn nog helemaal vol van de rondreis door Israël, want de ene anekdote na de andere rolt over tafel. “Het was ook zó mooi om dit mee te maken. Deze reis vergeet je nooit meer.”
Om in Israël te komen had de groep – 33 jongeren en vier ‘oppassers’ – een jaar lang allerlei klussen gedaan. Die brachten in totaal 15.000 euro op, voldoende voor de Israëlreis. Op 29 april was het zover. Het vliegtuig bracht hen van het Belgische vliegveld Zaventem in 4,5 uur van Brussel naar Tel Aviv.
Klaagmuur
De groep reisde vervolgens naar Jeruzalem, waar de eerste nacht werd doorgebracht. Daar werd eerst een bezoek gebracht aan de Klaagmuur en viel het Asser gezelschap middenin de Shabbat, de traditionele Joodse rustdag. “We werden meteen geconfronteerd met hoe de Joden hun geloof belijden. Hele gezinnen stonden bij de Klaagmuur. Bidden, zingen, allemaal door elkaar heen. Heel bijzonder om dat mee te maken. En het eten. Geen vlees en zuivel bij elkaar, want dat is niet ‘koosjer’. Slaan op tafel, dwars door elkaar heen zingen en praten. Het was alsof iedereen in trance was. En al het eten moet eerst gezegend worden. Mooi om dat allemaal te zien, maar dat duurde wel lang, wij hadden honger en het eten werd koud, haha.”
De eerste dag in Jeruzalem werd de Olijfberg bezocht, waar ontelbare graven liggen, sommigen nog daterend uit de eerste eeuw. De Via Dolorosa, met uitzicht over de Tempelberg. En ’s avonds naar de Tower of David, waar de geschiedenis van Jeruzalem in een fraaie lichtshow werd verteld.
De dag erna stond onder meer een bezoek aan het museum Yad Vashem op het programma, een nationale herdenkingsplaats van de Holocaustslachtoffers in de Tweede Wereldoorlog. En het Hineni Centrum, met de Anne Frank Tentoonstelling en een presentatie over de geschiedenis van het antisemitisme.
Anne Frank
Foto’s van mensen in een concentratiekamp, uitgemergeld tot op het bot. Schoenen van Joodse gevangenen die om het leven waren gebracht. Een treinwagon van het concentratiekamp Auschwitz. Overlevenden, die vertelden over hun vreselijke ervaringen in de kampen. “Als je dat allemaal ziet en hoort… kippenvel. De Anne Frank Tentoonstelling is een vreemde gewaarwording zo ver van huis. Een stukje Nederlandse geschiedenis in Jeruzalem. En ze hebben destijds een zaadje meegenomen van de kastanjeboom, die eerder bij het Anne Frankhuis stond in Amsterdam. Die boom is daar nu weg, maar daaruit groeit nu een nieuwe Anne Frank-boom in Jeruzalem. Bizar, maar wel heel mooi.”
In de woestijn kwam de groep in een heel andere wereld terecht. Rijden op een dromedaris was weer zo’n bijzondere ervaring, net als eten en slapen in open tenten bij bedoeïenen. “Op hele dunne matrasjes. En er liepen allerlei beesten rond, die zó door de tenten heen konden lopen. Katten, spinnen, schorpioenen, honden. Voor de meesten werd het een kort nachtje.”
Zeer vroeg in de ochtend werd koers gezet richting Dode Zee. Door de woestijn, met temperaturen die de 50 graden Celsius aantikten. “Bij Ein Gedi maakten we een wandeling naar de bron van David, waar hij veel psalmen schreef. Ook bezochten we een van spelonken waar koning Saul David achtervolgde. Dominee Roland Schipper las ondertussen voor uit de Bijbel, over de plek waar we op dat moment stonden. Kijk, dáár ging het uiteindelijk om. Beeld krijgen bij het woord. Dan dringen die woorden ook echt tot je door. Een hele mooie gewaarwording.”
Paradijs
Dat was ook de oase Ein Gedi, een stukje paradijs middenin de woestijn. Prachtige watervallen, groen en beekjes midden in het gortdroge landschap. “Zó mooi… het leek wel op Expedition Robinson.”’ Drijven in de zoute Dode Zee hoor natuurlijk zeker bij zo’n Israëltrip. “Eerst een geneeskrachtige modderpakking, toen de zee in. Nou, dat viel wat tegen. Het water was olieachtig. En het stonk.”
De volgende dag werd een bezoek gebracht aan de plaatsen rond het meer van Galilea. Er werd tevens gevaren in Kajaks over de Jordaan, maar tussendoor werden de jonge Assenaren weer even uit het ‘vakantiegevoel’ gerukt met een bezoek aan de Kibboets, het noordelijkste puntje van Israël aan de grens met Syrië en Libanon. En hoewel er geen sprake was van spanning die dag, proefde de groep de hele week wat er aan de hand is in Israël.
“Je zag de Hezbollahvlaggen wapperen aan de andere kant van de grens. En zo gaan de provocaties en confrontaties tussen Joden en Moslims continue door. Dat zal, gezien de slechte verhoudingen door de eeuwen heen ook wel zo blijven. Haat naar elkaar toe wordt generatie op generatie doorgegeven. Je merkt het ook aan de veiligheidsmaatregelen. Israëlische militairen ontgaat niets, ze letten óveral op. De Joden in Israël houden overigens nauwlettend in de gaten wat er nu in Europa gebeurt, met alle Islamitische vluchtelingen die binnenkomen. Ze waarschuwden ons. ‘Jullie zijn naïef, denken dat je uit een soort naastenliefde handelt. Maar beseffen ondertussen niet wat je binnenhaalt’.”
Sagway
Tenslotte werd het bruisende economisch hart van Israël, Tel Aviv, aangedaan. Het contrast met Jeruzalem kon niet groter. “In Jeruzalem zijn sommige locaties al eeuwenlang hetzelfde, als je voor Tel Aviv staat, lijkt het wel de skyline van Miami. Heel modern, dynamisch, schoon, een schitterende boulevard, hippe stranden, hoge gebouwen… Prachtig.” Geheel in stijl werd er een tour door Tel Aviv gemaakt per sagway, wat ook meteen het slot betekende van de Israëlreis.
Moe maar voldaan keerde de groep weer huiswaarts. Vol indrukken, vol verhalen. “Het heeft ons als persoon echt verrijkt. We hebben zóveel inspiratie opgedaan… En diep respect voor het Joodse volk, zoals die mensen met elkaar en anderen omgaan… Netjes, vredig. Nee, we hadden dit voor geen goud willen missen.”
Provocaties
Ook zijn ze dankbaar voor de gezegende reis. “We waren vooraf toch wel een beetje gespannen. Je weet hoe het daar is, er kan elk moment iets gebeuren in Israël. En we hebben situaties gezien tussen Joden en Moslims, waar we niet vrolijk van werden. Provocaties richting de Joden bijvoorbeeld, tot in het absurde. Sommigen in de groep werden er letterlijk onpasselijk van. Maar verder is alles gelukkig prima verlopen, we hebben geen tegenslagen gehad. Niemand werd ziek en er werd niets gestolen. En daar willen we God voor bedanken, want dit was voor ons toch zeker ook een religieuze reis door het verleden en het heden.”“Niet van Gistern”
Uitgeverij Het Drentse Boek
Huus van de Taol, Wattweg 2a, Beilen
Postbus 163, 9410 AD Beilen
Telefoon [0593] 371010
Voor het idee van deze Kinder-verhalen-bijbel begonnen de gesprekken al in 2010 met de schrijfster Alja Streutker - Betting en de uitgever Het Drentse Boek.
Kunstschilder Geert Oldenbeuving schildert al zo lang als hij zich kan herinneren en kan zich dan ook geen leven zonder papier, potlood, verf en linnen voorstellen. Hij werd gevraagd als illustrator; een grote eer en erkenning van zijn kunnen. Oldenbeuving, maakte eind Maart 2012 tesamen met zijn vrouw Hennie een rondreis door Israel , waarbij ik hen heb mogen begeleiden.
De verhalen komen voort uit een klaslokaal die is
gesitueerd in een oude dorpskerk die niet meer als zodanig wordt gebruikt. De kinderen vragen aan de juf wat al die mooie gebrandschilderde ramen
hebben te betekenen. De juf weet het
inmiddels ook niet zo goed meer en gaat op onderzoek en vindt de oude koster
van deze oude kerk. Hij
nu, komt wekelijks een raamvertelling doen in de klas van deze de kinderen.
Oldenbeuving: "Ik zag in jou manier van spreken eenzelfde soort van bevlogenheid…hoe je over het land sprak en de verhalen weer ‘levend’ maakte voor iedereen rondom jou heen… doordat we op de ‘plaats delict’ waren met jouw verbeeldende verhalen was het bijna of je de geschiedenis zag gebeuren. Dat was voor mij heel inspirerend om mee te mogen maken en sterkte alleen maar mijn gedachte dat je de Bijbelse verhalen alle dagen kon tegenkomen….waar ook ter wereld.
Oldenbeuving: "Ik zag in jou manier van spreken eenzelfde soort van bevlogenheid…hoe je over het land sprak en de verhalen weer ‘levend’ maakte voor iedereen rondom jou heen… doordat we op de ‘plaats delict’ waren met jouw verbeeldende verhalen was het bijna of je de geschiedenis zag gebeuren. Dat was voor mij heel inspirerend om mee te mogen maken en sterkte alleen maar mijn gedachte dat je de Bijbelse verhalen alle dagen kon tegenkomen….waar ook ter wereld.
In sommige gevallen vervul jij de
figuur van Jezus (voor de continuïteit een ander hoofd) en in andere weer
Petrus........Rond Smilde loop je met jou volgelingen door het landschap.
Als Petrus ontvang je de
gezegende wijn bij het laatste avondmaal en met Pinksteren verkondig je de
blijde boodschap en probeer je Bill te overtuigen.
Voor deze illustraties heb ik mij laten inspireren door
de ramen…. dat wil zeggen....glas. Toen heb ik een voor mij heel nieuwe vorm van
tekenen bedacht en wilde dat gaan doen in Photoshop. Uit alle afbeeldingen van Google kan men foto’s, of
onderdelen van deze foto’s, weer ‘her’-gebruiken voor nieuwe situaties. Zo ook figuren, in alle standen en gebaren, een ander verhaal laten
uitbeelden als dat ze hiervoor oorspronkelijk
op de foto zijn gezet.
Bijvoorbeeld de intocht van Jezus op een ezel te Jeruzalem. Daarvoor heb ik als achtergrond een foto van de Van
Echtenstraat in Hoogeveen genomen. Vervolgens google je “man op ezel” + ‘afbeeldingen’ en
verschijnen er honderden foto’s van mensen op een ezel, veelal in afgelegen
gebieden. Het
is even zoeken maar dan vind je eentje met de juiste houding .
Vervolgens importeer je die bovenop de foto-achtergrond die je al had en in een
nieuwe laag trekt men als-het-ware alle lijnen over die je kan gebruiken. Daarna doe je de gewenste kleuren in de ontstane gesloten
vakjes. Zo ontstaat er dan een geheel nieuwe bestemming van deze foto. Daarna nog een aantal bewerkingen, maar in principe komt het
hier wel op neer.
In een later stadium ben ik ook privé-foto’s op deze manier
gaan ‘her-’gebruiken. Zo kregen de foto’s van onze tocht door Israël, met jou
als toegewijde en bevlogen gids, een heel nieuwe invulling en ontdekte ik daarin situaties die al eeuwen oud zijn. Zo ook de situatie van het Laatste avondmaal en jou
tomeloze uitleg op alle mogelijke ruïnes, ontstond de Petrusfiguur van het verhaal…ik zette jou in een
nieuwe situatie en vertelde daardoor het oude verhaal van de schrijfster in een
nieuwe situatie.
Deze vorm van illustreren geeft een vernieuwende
wending aan de Bijbelverhalen met hun "oude verbeeldingen", dat
kinderen wel eens gemakkelijker de verhalen in dagelijkse situaties zouden
kunnen herkennen…..
De inzichten en zienswijze op het gebied van de illustraties van deze Bijbelse verhalen heeft veel stof doen opwaaien en zijn onderwerp van vele discussies geweest. Zo komt bijvoorbeeld de illustratie in het winkelcentrum van Emmen (de verkondiging - pinksteren) niet voor in het boek. In eerste instantie zou ze alleen nog voorkomen linksboven in een (kerk)raam …en als je het wist dan zou je mij als Petrus daar kunnen waarnemen. Na dat men had ingezien wat een Israëlreis voor Geert's inspiratie heeft betekend is het plaatje van "mijn" Pinkster-verkondiging enigszins aangepast zodat ik iets beter zichtbaar ben in het raam.....
Elsevier 11 Mei 2013
Zenit
Gunther Konnen schreef: "Wij denken nog steeds met veel plezier terug aan onze Israëlreis van januari 2012, onder jouw vakkundige leiding.
Tijdens onze tocht langs de Dode Zee zag ik vanuit de bus een verschijnsel dat mijn aandacht trok. Ik ben er in geslaagd het te fotograferen en heb er een kort artikeltje over geschreven voor het populair-wetenschappelijke astronomisch/weerkundig tijdschrift Zenit. Ik ben benieuwd of het verschijnsel jou ook opgevallen is.
